wtorek, 3 maja 2011

Godzięcin (Thiergarten)

kościół filialny w Godzięcinie
Pierwsze wzmianki o Godzięcinie, wsi z gminy Brzeg Dolny, pochodzą z 1301 i 1307 roku. W dokumentach wieś nazywana jest jako Tiergarten (później głównie Thiergarten) czyli Zwierzyniec. 


Najstarszym zabytkiem architektury jest odnowiony kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pierwsza wzmianka o księdzu tego kościoła pochodzi z 1353 r. 
W latach 1540-1654 kościół należał do ewangelików. 
Obecny kościół gotycko-renesansowy zbudowany w 1583 r., restaurowany z trójbocznie zakończonym prezbiterium. W czasie przeprowadzenia remontu, po odbiciu tynku okazało się, że ma on konstrukcje drewnianą, szachulcową. Należy do najstarszych drewnianych kościołów na Dolnym Śląsku.
Wernher, kościół w Godzięcinie, poł. XVIII w.
Ze starego wyposażenia zachowały się: ołtarz z 1602 r. - przepiękny drewniany tryptyk przedstawiający ostatnią wieczerzę w części głównej oraz Jana Chrzciciela po prawej i Mojżesza po lewej stronie, ambona z czasów budowy kościoła, barokowy prospekt organowy z początku XVII w. i murowana, klasyczna chrzcielnica z końca XVIII w. W prezbiterium zachowało się renesansowe drewniane epitafium Anny Poleiin zmarłej w 1588 r. oraz piaskowa, renesansowa płyta nagrobna Fryderyka v. Sack und Ratschitz zm. w 1619 r. 
Dach czterospadowy, okna zamknięte półkoliście. Kruchta murowana z dachem dwuspadowym. Wnętrze z drewnianym stropem. 
Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica z 1877 r. o konstrukcji słupowej.
Od 1845 roku do 1894 roku wieś należała do rodziny Köckritz. Założono wtedy obiekty dworskie w środkowej części wsi po wschodniej stronie szosy z Brzegu Dolnego do Żmigrodu.
Północno-zachodnią część terenu zajmuje zabudowa folwarczna. Pozostałą część terenu zajmuje rozległy park wraz z terenami upraw gospodarczych oraz dwukondygnacyjny pałac z dwoma okrągłymi wieżo-alkierzami narożnymi. Pałac pochodzi z połowy XVIII w., przebudowany na przełomie XIX/XX wieku i w latach 1980-81 (stracił wtedy wszelkie cechy stylowe). Obecnie mieści się w nim Państwowy Dom Dziecka. W 1894 roku dobra zakupił Gideon von Wallenberg-Pachaly. W rękach tej rodziny majątek pozostawał do czasów II wojny światowej. Wiele budynków we wsi Godzięcin pochodzących z końca XIX i początku XX wieku ma konstrukcję szachulcową i ryglową lub z muru pruskiego.